زمان فقط یک لحظه است  

درست همین لحظه زمان است 

ما انسان ها ، در هر یک شبانه روز روی زمین، طبق قرار دادبین خودمان ۲۴ ساعت زمان داریم .یعنی پیمان کردیم به جای ۱۰۰ قسمت آن را به ۲۴ قسمت تقسیم کنیم و سال و ماه و هفته داشته باشیم.

این را توسط سرعت طلوع و غروب خورشید و سرعت نور تنظیم می کنیم اما می توانستیم طوری دیگر تقسیم کنیم پس این یک قرار داد است نه یک قانون فراگیر در تمام جهان.

به همین دلیل ، هر چهار سال یکبار در هر گردش زمین به دور خورشید ما به ناچار برای اینکه معادلاتمان  به هم نخورد ، ۱ روز اضافه می آوریم و آن را سال کبیسه می گوییم ، به همین دلیل است که زمان برای ما دقیق تنظیم نشده است و ما فقط قرار داد کردیم ۲۴ ساعت داشته باشیم .

⮚ به همین دلیل است ما بسیار بسیار تجربه می کنیم، انگار زمان در بعضی حوادث بسیار سریع تر حرکت می کند ، مثل : گذر سریع زمان در نشستن در طبیعت ، مثل سپری شدن سریع زمان تعطیلات، مثل زمانی که در کنار معشوقه خود لذت می بریم . همچنین برای بعضی مواقع زمان کش می آید و به شدت کند حرکت میکند . مثل :زمانی که غم و ناراحتی هستیم ، مثل زمانی که بیمار می شویم ، مثل زمان کار زجر آور ، مثل زمان انتظار ، مثل زمان حبس و زندان !

پس زمان یک متغیر و سیال روان است 

زمان آن جوری می شود که ما شکلش می دهیم و به نسبت ظرف ذهنی هر کس عوض می شود . واقعیت این است که شبانه روز برای ما ، بر اساس سرعت چرخش زمین به دور خودش مشخص می شود اما همین چرخش ساده در مقیاس بزرگ تر، یعنی در مقیاس کهکشان ها با میلیون ها ستاره ی مختلف ، بسیار پیچیده تر است .

بسیار عجیب است. حالا می فهمیم که :

در جهان مکان هایی مثل کرم چاله ها و جسم تاریک وجود دارند که در آن ها زمان خیلی دیر تر می گذرد و ما در واقع دیر تر پیر می شویم !

( مثل سفینه ی فضایی فیلم “میان ستارگان” و فیلم “جاذبه ” که به صورت علمی این را اثبات کرد . یعنی وقتی یک سفینه در کرم چاله ی فضایی تاریکی گیر کرد ، بعد از چند لحظه بیرون آمد ولی جالب اینجا بود که ساعت های افراد همین سفینه ، برای چند لحظه کار نمی کرد و متوقف شده بود! اما همه ی آنها می دانستند واقعاً زمان در حال گذر بود، اما ساعت متوقف شده بود !

یعنی سفینه ی آنها در مقایسه با سفینه ی بغل دستی اش که در کرم چاله نرفت ، تغییرات زمانی عظیمی داشت . چون در همین اتفاق لحظه ای تمام افراد همین سفینه، چند سال جوان تر ماندند. به این علت که سفینه ی آنها در بعد بی زمانی کرم چاله ماند و چون زمان آنها متوقف شد ، آنها گذر زمان را به سرعت حس نکردند اما سفینه ی بغل دستی در بعد زمان بودند و مسن تر شدند !)

به این خاطر زمان واقعی وجود ندارد و همه چیز به صورت همزمان در بی نهایت جهان موازی وجود دارد. همه چیز در همین لحظه ، آری درست همین الان ، در حال اتفاق افتادن به صورت همزمان است .

نه تو می میری نه زنده می شوی تو انرژی هستی تا ابد جاودانه خواهی ماند و در صورت دیگر زندگی خواهی کرد. یعنی انرژی تو به ماهیت دیگر تغییر شکل می دهد و تو در تجربه زندگی جدید به حیات ادامه می دهی! تو تا ابد جاودانه ای . پس مطمئن باش با مرگ این زندگی ، حیات تو پایان نمی یابد !

به همین دلیل خدا در کتاب مقدس می گوید : ” قبل از آنکه سوال کنی به آن پاسخ داده شده است ”

چون همزمان همه چیز در تمام جهان ها سوال و پاسخش مطرح می شود . تو الان در حال زندگی در جهان های متفاوتی هستی این تو هستی که در جریان هستی نه زمان تو . به همین دلیل ساده همه ی آگاهی را در وجودت داری و کافیست آنها را به یاد بیاوری .

زمان فقط یک لحظه است 

درست همین لحظه زمان است .

میدانم سخت است که درکش کنید اما ما هستیم که زمان را معین می کنیم . این ما هستیم که به ظرف زمان جدید می رویم .

⮚ برای فهم این موضوع مثالی بسیار ساده میزنم :

سرعت انتشار اطلاعات در کیهان ، ده هزار برابر سرعت نور است.

فرض کنیم شما سوار بر یک موشک هستید ، به اسم موشک سرعت اطلاعات و مشخصات آن رنگ سبز است . یک موشک در بغل دست شما وجود دارد که با سرعت نور حرکت می کند و بر اساس زمان ۲۴ ساعته ی زمین تنظیم شده است و اسمش موشک سرعت نور است و مشخصات آن به رنگ زرد است.

ما می خواهیم با همین دو موشک همزمان از زمین جدا شویم و دور خورشید را بزنیم دوباره به زمین برگردیم .الان می دانیم طبق اثبات اصل “کوانتوم درهم تنیده ذرات جهان” ، موشک سرعت اطلاعات ؛ ۱۰٫۰۰۰ برابر سرعت بیشتری نسبت به موشک سرعت نور دارد .

وقتی از زمین مسابقه را شروع می کنیم ؛ موشک سرعت اطلاعات (سبز) در یک لحظه از موشک سرعت نور (زرد) ، جلو می زند و وقتی موشک سبز اطلاعات با سرعت به زمین باز می گردد میبینیم که موشک زرد نور همچنان در حال بلند شدن از زمین است (زیرا سرعت رسیدن یک پرتو نور از خورشید به زمین ۸ دقیقه و ۲۲ ثانیه طول می کشد در نتیجه موشک سرعت نوری ، از زمین تا خورشید را در همین زمان طی می کند) !

این یعنی ما در یک لحظه (در زمان حال) ؛ نور را جا گذاشتیم و از زمان ثانیه ای واقعی زمین جلو زدیم و در زمان سفر کردیم . یعنی ده هزار برابر سریع تر از زمان واقعی ، حوادث را طی کردیم

سفر در زمان به معنی به یاد آوردن آگاهی هاست . این آگاهی بود که جریان داشت نه زمان ! این ما بودیم که با جریان آگاهی حرکت می کردیم و سرتا سر کیهان را در آنی پیمودیم .

پس ؛ زمان به معنای ساعت و روز و ماه و سال زمینی ، وجود ندارد !

فقط یک زمان داریم و آن زمان حال است 

جالب است بدانید سن هم وجود ندارد !یعنی عده ای در همین زمان ، در جهانی موازی جهان ما ، درخواست می کنند که با اختیار کامل زندگی زمینی را تجربه کنند ، انرژی منبع در خواست آنها را بررسی می کند و اگر آمادگی داشته باشند در غالب یک وجود ، ماهیت انرژی آنها تغییر می کند و به صورت انسان روی زمین متولد می شوند . یعنی آن آگاهی خام رها شده در کیهان دوست دارد زندگی را تجربه کند پس در موقعیت مناسب فرصت تولد می گیرد . یعنی انسانها هرگز از هیچ بوجود نمی آیند بلکه انرژی و آگاهی خام اولیه آنها تغییر شکل می دهد. پس چیزی به اسم سن وجود ندارد زیرا انرژی و آگاهی همیشه بوده و هست و خواهد بود . ما فقط به قالب جسم انسانی سن نسبت می دهیم در صورتی که همگی از جنس آگاهی هستیم و در مقیاس کیهانی پیری و جوانی و خردسالی معنایی ندارد ! اگر ساده بگویم ، کل زندگی یک سفر است . زندگی و حیات همواره در جریان است و مرگ به معنای نابودی اصلا معنایی ندارد . دقت کنید خدواند برای آگاهان بسیار نافذانه مثال می زند که به ما بفهماند ما وجود هستیم و نابود نخواهیم شد او به سادگی تمام به ما می فهماند که ما مسافریم و بعد از اتمام تجربه ی زندگی روح (آگاهی ما) تغییر ماهیت می دهد و در لحظه ی حال به جهان های موازی دیگری، سفر می کنیم . به این آیه زیبا دقت کنید که می فرماید :

مپندارید که مردگان (شهیدان) ، نابود شده اند .بلکه زنده اند و نزد پروردگار خود روزی می خوردند…

“جهان های موازی” یعنی چه ؟

آری آنها، در جهانی موازی جهان ما ، همچنان حیات دارند و هرگز نابود نمی شوند ، چون انرژی هرگز از بین نمی رود .

حتما می پرسید “جهان های موازی” یعنی چه ؟ می دانم برای فهم تئوری “جهان های موازی” نیاز به جزییات گسترده داریم پس بدون تعلل به توضیح آن می پردازیم.

⮚ به این مثال دقت کنید :

در اتاقی کاملا بسته ، رادیویی روی میز قرار دارد . ما رادیو را روشن می کنیم و درست زمانی که فرکانس رادیو را روی موج ۴۰ هرتز می گذاریم ، متوجه می شویم روی این موج موزیک پخش می شود .

دقت کنید ما امواج آهنگ را در اتاق دیدیم ؟ نه ، اما آنها انرژی الکترومغناطیسی هستند و وجود دارند و توسط گیرنده رادیویی دریافت و انرژی کد گذاری آنها معنی می شود و به صدا تبدیل می شود .

کمی بعد تصمیم می گیرم فرکانس رادیو را عوض کنیم . فرکانس رادیو را به ۱۱۰موج هرتز می بریم و در یک لحظه ( لحظه ی حال ) می شنویم که رادیو با گیرنده ی قدرتمند خود امواج جدیدی را دریافت می کند و درست همان لحظه رادیو سخنرانی یک فرد را پخش می کند . آیا این سخنرانی زمانی که موزیک پخش می شد هم وجود داشت ؟ بله ، اما ما در فرکانس دریافتش نبودیم چون ما با یک رادیو فقط می توانیم یک فرکانس را تجربه کنیم . اگر دریافت کننده های بیشتر داشته باشیم می توانیم از آگاهی جهان های دیگر نیز با خبر باشیم . در مقیاس وسیع تر می گوییم ما از جهان ۴۰ هرتزی به جهان موازی ۱۱۰ هرتزی

رفتیم و آگاهی ها و اتفاقات و شرایط جدیدی را دریافت کردیم . کیهان نیز به همین روش آگاهی کد گذاری شده ، کار می کند. فرض کنیم ارتعاش کهکشان ما روی ۱۰۰ هرتز است ، پس ما فقط اتفاقات وشرایط و افراد ۱۰۰ هرتزی را تجربه می کنیم و نه هیچ چیز دیگر را ، چون در فرکانس دریافت موج های بالاتر و پایین تر نیستیم .

در تمام این مثال ها این ما بودیم که در زمان سفر کردیم نه امواج رادیو . امواج پیوسته بودند ما بودیم که به آگاهی های جدید وارد شدیم . ارتعاش ها از قبل هم در اتاق بودند ، ما در یک لحظه به استخر آگاهی آنها شیرجه زدیم و از تمام جزییات زندگی آنها با خبر شدیم . پس ما آگاهی هستیم نه یک جسم محدود!

این است که خداوند زیبا می فرماید : تمام تجربیات زندگی، انتخاب های شماست و به خاطر آنچه که از قبل می فرستید هدایت می شوید .

⮚ بگذارید بیشتر مثال بزنم که قضیه از چه قرار است :

ما در یک لحظه ، انتخاب می کنیم در فرکانس جدید باشیم ، پس آن درخواست را در قالب یک آگاهی کد گذاری شده از قلب خود منتشر می کنیم . این فرکانس در تمام جهان به صورت موج تشدید شده ، با سرعت بسیار زیاد منتشر می شود. در یک آن ، از همه ذرات عبور می کند و به خواسته ای که چند لحظه پیش منتشر کردیم می رسد . حالا اگر انرژی در خواستی ما قوی باشد و ما هیچ مقاومت باوری برای دریافتش نداشته باشیم ،آگاهی کد گذاری شده ی ما ، آن خواسته ی مورد نظرمان راَبه ارتعاش خودش تشدید می کند و وقتی با آن هماهنگ شد ؛ آن را به جهان ما می کشاند. یعنی طی یک دوران (چرخه ) آن خواسته به ما باز می گردد و توسط قلب دریافت می شود و ما آن را به طور واقعی می بینیم .

ایمان دارم همه ی شما وقتی خواسته ی شدید داشتید و احساس خوبی را منتشر کردید به طور آنی آن خواسته را در زندگی خود مشاهده کردید . واقعاً بارها و بارها این را تجربه کرده اید کافیست به یاد آورید.

جمع بندی :

اصل فضا زمان برای زمین بسیار کوچک ما ، یک واقعیت است و اگر این نظم به هم بخورد در واقع زمین از مدارش خارج می شودِ.اما این فضا_ زمان در ابعاد کهکشان ها صدق نمی کند چون بعد زمان در آنجا تغییر می کند و گاهی در جایی از کهکشان اصلا بعد زمان نداریم و بی معنی می شود

به زبان ساده :قوانین کیهان در همه جا صدق می کند و همیشه جواب می دهد .آگاهی ها در تمام جهان با یک سرعت منتشر می شوند اما قوانینی کوچکی مانند گرانش و جاذبه ی زمین ، بر زمین ما حکم فرماست که این قانون بر اساس سرعت نور کار می کند و اگر خورشید نباشد قطعا نظمش به هم می خورد . یعنی همین گرانش ، زمان را برای ما نسبی کرده است و ما برای فهمش زمان را خودمان تقسیم بندی کردیم. پس زمان برای ما زمینی ها ، یک قرار داد است نه یک قانون فراگیر در تمام جهان.

یعنی بین ما و رسیدن به خواسته هیچ فاصله ی زمانی وجود ندارد . ما هم اکنون در حال دریافت و ارسال همزمان خواسته ها هستیم . زمان فقط یک شوخی ساده است . یک بازی برای فهم شب و روز زمینی .

از طرفی چون جهان چند وجهی عمل می کند پس نظریه ی فضا ، زمان اینشتین برای کل کیهان واقعیت نیست . انیشتین زود تصمیم گیری کرد اما تصمیمش ناقص بود . این را همین الان با قوانین علمی ثابت کردیم .