هویت برتر

شما دارای هویت برتر هستید

توجه صرف به نیازهای جسمانی و فراموش کردن هویت برتر و نادیدنی مان ، باعث می شود بعد برتر ما ،روح ما ،هویت برتر دچار رکود شود و در اثر بی توجه ای ما هر روز ضعیف تر شود.

شاید تصور اینکه وجود شما دارای دو بخش، هویت برتر و هویت پست تر، باشد برای شما سخت باشد. پذیرش این باور که درون شما هویتی برتر وجود دارد، می تواند برای شما کمی چالش برانگیز باشد.

منیت یا همان ایگو (EGO) آن بخش از وجودتان است که شما را با دستاوردها و موفقیت ها و دارایی های شما یکی می داند. بر این اساس هر دستاورد و موفقیت و پیروزی که به دست آورید نشان دهنده این است که شما فردی خاص و برتر هستید. اما باید به شما بگویم این بخش از وجود شما (ایگو شما) هویتی ساختگی و کاذب

است. باید بدانید که شما دارای هویت برتر و راستین هستید که هیچ وابستگی به عوامل

بیرونی مانند پول و مدرک و دستاوردهای شما ندارد.

شاید در حال حاضر باور این موضوع برای شما کمی سخت باشد که شما دارای هویتی برتر

هستید که ارزش و اعتبار آن هیچ وابستگی به عوامل بیرون از شما ندارد.

آیا واقعا می خواهید به باورهای جدیدی از توانایی های خود دست یابید؟ آیا این ایده را

می پذیرید که شما دارای هویتی برتر هستید که ارزش آن هیچ ارتباطی با عوامل بیرونی مانند

دارایی ها و دستاوردهای شما ندارد؟ آیا حاضر هستید بپذیرید که شما دارای هویت برتری

هستید که توانایی های نامحدودی دارد؟ یا به عبارتی دیگر یا حاضر هستید که با پرسش

“من کیستم؟” مواجه شوید؟ اثبات وجود این بعد و هویت برتر شما از همین پرسش بنیادی

“من کیستم؟” شروع می شود.

پس بیایید ابتدا این پرسش را کمی بررسی کنیم…

من کیستم؟

به این نکته توجه کنید که از ابتدای تولد شما تا به امروز بدن جسمانی شما دارای تغییرات

بسیاری شده است، قد و وزن و بسیاری از خصوصیات ظاهری شما دستخوش تغییرات بسیاری

شده است، این موضوع را می توانید با نگاه کردن به عکسی از دوران کودکی خود و عکسی

از حال حاضر خود متوجه شوید، به بیان دیگر می توان گفت از لحظه تولد شما تا به امروز

شما در چند بدن وارد شده اید. اما این من که دایم از یک بدن خارج می شود و وارد بدن

دیگر می شود کیست؟ ابتدا شما ( منظور از شما همان من است که در جستوجوی شناخت

آن هستید) در بدن یک نوزاد کوچک زندگی خود را آغاز کرده اید که حدود سه یا چهار

کیلوگرم وزن داشته است، به تدریج آن بدن دچار تغییر شد و شما توانستید سینه خیز

حرکت کنید، سپس به کودکی تبدیل شدید که می توانست راه برود و بدود و به همین صورت تا به امروز بعد جسمانی شما دچار تغییرات بسیاری شده است. این نکته حائز اهمیت است که هنگام گذر از یک نوزاد به یک نوجوان تمام ساختار فیزیکی شما دچار تغییر شد و به طور دقیق تر باید بگوییم که این تغییر شامل تمام سلول های بدن شما شده است.

شما بدن خودتان نیستید

تا اینجا این من که در “پرسش من کیستم؟” مطرح شد هنوز مشخص نشده است ولی توانستیم این نکته را به طور کامل اثبات کنیم که شما بدن خودتان نیستید. می پرسید چرا؟

علت این است که هویت واقعی شما یا همان من بدون شک باقی مانده است، اما بدن فیزیکی

که این من اشغال کرده است دائما در حال تغییر است. این هویت راستین و برتر، یعنی من،

مرتبا از یک بدن به بدن دیگر رفته است و این فرآیند از زمان کودکی شما تا به امروز ادامه

داشته است.

من هم اکنون در یک بدن هفتاد ساله قرار دارم که هیچ شباهتی با بدنی که پنجاه سال پیش

داشتم ندارد. خوب به خاطر دارم که بدنی که در دوران بیست سالگی در آن قرار داشتم به

چه شکلی بود، چه توانایی هایی داشت و چه توانایی هایی نداشت، اما نمی دانم آن بدن اکنون کجاست. گویی یک رویا یا توهم بوده است. در حقیقت آن بدن در دنیای مادی دیگر وجود ندارد. البته این من به هیچ وجه برایش این تغییر مهم نیست و اصراری ندارد که تنها در یک

بدن اقامت کند. این من متوجه این نکته کهن شده است که آموزگاران معنوی همواره گوشزد کرده اند

در حقیقت هیچ یک از ما(بدن فیزیکی ما) کاری را انجام نمی دهیم، بلکه مار بدن فیزیکی ما) تنها وسیله انجام کار است.

یک شعور نادیدنی (هویت واقعی شما) وجود دارد که مدیریت و ساماندهی تمام قسمت های بدن شما را بر عهده دارد، سلول های بدن شما را تحت کنترل دارد و آن ها را به سلول های جدید تبدیل می کند و سلول های فرسوده را از میان می برد.

آن من ساختگی (هویت کاذب شما) شاهد تمام این فرآیند است و در کل این فرآیند هیچ

کاری از دست آن بر نمی آید. در حقیقت جسم فیزیکی شما که آن را به اشتباه خود

می پندارید، تحت مدیریت هوش و هویتی برتر قرار دارد که نادیدنی است و مستقل از تمام

عوامل بیرونی است. هویت واقعی شما این جسم فیزیکی که اشغال کرده اید نیست. فیزیک

کوانتوم ثابت کرده است که جسمی که در حال حاضر اشغال کرده اید و در حال خواندن

این پاراگراف هستید با جسمی که در هنگام خواندن پاراگراف قبلی داشتید کاملا متفاوت

است. بله این ویژگی دنیای مادی است که ما در آن زندگی می کنیم.

چه چیزی واقعی است؟

فرزانه ای چند هزار سال پیش این نکته را که امروز صحت آن را فیزیک کوانتوم ثابت کرده است، این گونه بیان می کند: “تمام پدیده ها در حال حرکت هستند، هیچ چیز در حال سکون نیست، شما نمی توانید دو بار وارد یک رودخانه شوید.”

در اینجا رود استعاره از هر پدیده ای است که دائما در حال تغییر است، این می تواند درباره

هر پدیده ای از جمله انسان، کوه، درخت و تمام عوامل جهان مادی صدق کند. اگر ژرف تر

به نکته ای که این فرزانه هزاران سال پیش مطرح کرده است و هم اکنون فیزیک کوانتوم

آن را به صورت علمی اثبات کرده است بیاندیشیم، متوجه می شویم که نه تنها انسان بلکه

هویت واقعی هر پدیده ای مادی نیست بلکه منشا غیر مادی دارد.

وقتی از یک معلم معنوی پرسیدند: چه چیزی واقعی است؟

او بی درنگ پاسخ داد: آن چیزی واقعی است که هرگز دچار تغییر نشود.

در نتیجه جسم شما هویت واقعی شما نیست چون همواره در حال تغییر است.

اگر بخواهید آن جسم کودک نوپا که در گذشته در آن زندگی می کردید را پیدا کنید،

متوجه خواهید شد که واقعیت ندارد چون دیگر وجود خارجی ندارد. در حقیقت چیزی که

شما به اشتباه هویت واقعی خود می پندارید، بلافاصله دچار تغییر می شود و ناپدید می شود.

اما با وجود این این تغییراتی که اتفاق می افتد، درون شما یک هویت واقعی و غیر قابل تغییر

وجود دارد. آن من (هویت واقعی شما) که در جسم کودک نوپا وجود داشت، تغییر نکرده

است. این من همان هویت واقعی و برتر شماست که واقعی و غیر قابل تغییر است.

در فصل اول تاکید کردیم که باید به برداشت جدیدی از خودتان برسید: موجودی که دارای

هویت الهی و غیرمادی است که تجربه زندگی انسانی و موقتی را در این دنیای مادی پشت

سر می گذارد.

همواره این نکته را به خاطر داشته باشید که چیزی که تغییر کند واقعی نیست. پس در جواب “من کیستم؟” آن من، جسم مادی شما، دستاوردها و توانایی های جسمانی شما نیست. زیرا این جسم مادی و این دستاوردها در طول زمان دستخوش تغییر و زوال می شوند. بنابراین هویت واقعی شما بخشی از وجود شما است که تغییر نمی کند و فناپذیر هم نیست. در برداشت جدید خود باید بپذیرید که هویت واقعی شما انرژی یا نیرویی بدون شکل و

غیر مادی است، یعنی همان روح الهی که قابل تغییر نیست.

هویت کاذب و تغییر پذیر

آنچه که در گذشته به عنوان هویت واقعی خود پذیرفته بودید یک هویت کاذب و تغییر پذیر

بوده است که به قول متخصصان متافیزیک غیر واقعی است. شما تحت تاثیر معلمان و شرایط

فرهنگی متقاعد شده اید که بعد جسمانی و دستاوردهای شما هستند که هویت شما را تشکیل

می دهند ولی حقیقت این است که دستاوردها، شهرت، حساب های بانکی و حتی اعضای خانواده شما همگی در طول زمان تغییر می کنند و در نهایت از بین می روند.

هویت واقعی شما بسیار فراتر از این هویت کاذب و غیرواقعی شما است و در حقیقت برتر از

تمام دستاوردها و دارایی های مادی شما است.

بنابراین جواب پرسش “من کیستم؟” این است:

من دارای هویت الهی و غیر مادی هستم که فناناپذیر است، این هویت الهی من به هیچ عنوان دستخوش تغییر و زوال نمی شود و اصل و منشاء این هویت واقعی و الهی، خدایی است که نه زاده شده و نه از بین می رود.

رابطه شما با خداوند به عنوان خالق هستی حقیقت امر این است که اصل و منشاء ما، مادر و پدر ما نیستند. والدین ما به عنوان واسطه ای

برای آمدن ما به این کره خاکی بوده اند. منشاء و اصل ما خالق تمام جهان هستی است، در

نتیجه ما باید شبیه به منشاء خود یعنی خالق کل جهان باشیم. مهم نیست که این خالق را چه

بنامیم، در هر فرهنگ و زبانی نامی را برای آن برگزیده اند، خدا، الله، گاد، تائو و برخی هم

آن خالق را هوش برتر کیهانی می نامند. تنها نکته مهم این است که بدانید منشاء شما خالق

کل هستی است و روح شما (هویت واقعی شما) که بخش جدانشدنی از آن خالق هستی است

در قالب این بدن مادی تجسم پیدا کرده است، بدنی که همواره در حال تغییر است.

روح خدا در ما دمیده شده است

متن زیر توسط مایکل آیوانهو در یک سخنرانی در سال ۱۹۶۷ ایراد شده است :

خالق هستی در درون هر کدام از ما بخشی از روح خود را دمیده است، در نتیجه هر کدام از

ما، به عنوان بخشی از آن خالق، قدرت خلق کردن را داریم. این بدین معناست که انسان

احتیاج ندارد منتظر شرایط بیرونی بماند تا نیازهای او را رفع کنند، بلکه با استفاده از قدرت

اراده و اندیشه و روح خلاق الهی که در او دمیده شده است، توان این را دارد که هر چه را

که بخواهد به عرصه ظهور در آورد. به همین علت است که تاکید من بر بعد غیر مادی و روح

الهی و خلاق شماست.

من کاملا با این متن موافق هستم. عبارت کلیدی این متن بخشی از روح خود را در ما

دمیده” است. اما اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. ذره ای از وجود خداوند در وجود شما

دمیده شده است، این بخش الهی شما قابل دیدن نیست و امکان این وجود ندارد که بتوانید با حواس خود آن را حس کنید. این بخش الهی همان بخشی است که باعث تپیدن قلب شما،

رشد موها و دم و بازدم شما می شود. این بخش از وجود شما است که هویت واقعی شماست،

اما متاسفانه تمرکز عمده شما در زندگی به هویت مادی و توانایی های جسمی تان است.

ذره ای از خالق هستی در درون شما قرار دارد تا شما بتوانید با توجه بیشتر به این بعد از وجود خود

قدرت آن را بیشتر کنید.

باور خود را تغییر دهید

باید اشتیاق فراوانی نسبت به تغییر باوری که نسبت به خودتان دارید، نشان دهید. باید تمام

سعی خود را کنید که این بعد نادیدنی وجودتان را بیشتر بشناسید و آن را شکوفا کنید.

این ذره که بخشی از خالق هستی است که در شما دمیده شده است، همان من (هویت واقعی شما) است، که در جواب “من کیستم؟” تعریف کردیم. ممکن است شما

آن ذره را مانند چراغ مقدسی که درون سر شما قرار دارد تصور کنید.

برای آنکه انسان توانمندی شوید، این ذره الهی که هویت الهی شما را تشکیل می دهد باید

آن قدر رشد کند که بخش مهمی از وجود شما را شامل شود. از آن جا که شما ذره ای از

وجود خداوند هستید، نباید در الهی بودن خود تردید کنید. هنگامی که سطح آگاهی شما

افزایش یافت باید با خود بگویید:

” هویت الهی من کامل، دانا و تواناست. کاری نیست که این هویت الهی من از به

انجام رساندن آن ناتوان باشد.”

همانطور که حضرت عیسی مسیح گفته است: ” اگر با خدا باشی همه چیز امکان پذیر است.”

تمام معلمان معنوی و آموزگاران کهن این نکته را گفته اند که زمانی می توانید بیشترین بهره را از این بخش الهی وجودتان ببرید که بیشتر به آن توجه کنید و آن را به عنوان عنصر اصلی در زندگی خود بدانید.

این که به این سطح از آگاهی برسید که باور کنید، خداوند بیرون از شما نیست، بلکه درون شماست، گام مهمی در تحول معنوی شما به حساب می آید. هنگامی که به این سطح از آگاهی رسیدید می توانید با اطمینان بگویید؛

من کامل هستم.

هنگامی که هویت الهی خود را کشف کنید به این واقعیت پی می برید که خدا بیرون از شما

نیست، خلاصه اینکه، آن تصویری از خدا که ساخته دست بشر است را رها می کنید و دیگر

در جستجوی خدا در بیرون از خود نیستید.

هویت برتر ذره ای از وجود خداوند است

هویت برتر و الهی شما ذره ای از وجود خداوند است که خالق کل جهان هستی است و تنها

نکته ای که باید توجه کنید این است که این هویت الهی خارج از وجود شما نیست، بلکه

درون شما قرار دارد. به عبارتی دیگر حقیقت برتر خود شما هستید و تنها وظیفه ی مهمی که

شما بر عهده دارید این است که خود را با این بخش قدسی از وجوتان هماهنگ کنید. زمانی

که این واقعیت را درک کردید به تدریج به گونه ای عمل می کنید گویی خداوند عمل

می کند و کم کم به توانایی خلق کردن و خلاقیت مانند خداوند دست می یابید.

این نکته اصل اساسی زندگی است که در آن آرزوهای شما تحقق می یابد

تمام تلاش من این است که شما را به سطحی از آگاهی

برسانم تا شما پی ببرید که چه موجود قدرتمندی هستید، البته رسیدن به این سطح از آگاهی

مستلزم این است باورهای پوچ و بی معنایی که سالیان سال توسط اطرافیان و فرهنگ جامعه

به شما القاء شده است را رها کنید. همچنین هر باوری که هویت الهی و توانایی های عظیم

شما را انکار می کند را باید فراموش کنید. بیشتر توجه خود را به بعد الهی خود، آن ذره

نورانی از وجوتان معطوف کنید. شما باید زندگی توام با عشق، بخشش و شادمانی که ویژگی اصلی هویت الهی شماست را تجربه کنید. باور کنید که بخشی از وجود شما همواره هماهنگ با خالق هستی است.

تمرینات عملی :

– در طی روز چندین بار این سوال مهم و کلیدی را از خود بپرسید: “من باید چه بگویم

یا چه کاری انجام دهم، آیا اعمال من ناشی از هویت کاذب من است یا از هویت برتر

من نشات می گیرند؟” از خودتان این سوال را بپرسید و تا می توانید خود را به بخش

الهی وجوتان نزدیک تر کنید. تنها در این صورت است که شما قدرت خلق و آفرینش

را به دست خواهید آورد. مراقب باشید که نیازهای جسمی و مادی شما تمام تمرکزتان

را به خود جلب نکند در غیر این صورت هویت الهی شما نادیده گرفته می شود. با

پرسیدن سوال فوق می توانید مانع همچین اتفاقی شوید. – به تمرینات مراقبه بپردازید، در هنگام مراقبه تجسم کنید که درون شما ذره ای نورانی

در حال درخشش است. سعی کنید این ذره را گسترش دهید تا جایی که تمام وجود

شما را در بر بگیرد. این ذره الهی بخشی از وجود خالق هستی است که درون شما

دمیده شده است.

– این عبارت تاکیدی را مرتب با خود تکرار کنید:

من کامل هستم، من توانا هستم، من موجودی نامحدود هستم.

این عبارت را تنها برای خودتان تکرار کنید، لازم نیست با دیگران در میان بگذارید.

برگرفته از کتاب رویاهای تحقق یافته نوشته وین دایر